Videovergaderen: van videoconferencing naar webconferencing
Een paar decennia geleden was het pure science fiction: op grote afstand met elkaar praten en vergaderen terwijl je elkaar realtime kunt zien en horen. Met klassieke videoconferencing werd dit werkelijkheid vanaf medio jaren negentig. Eerst alleen bij multinationals en grote overheidsorganisaties, vanaf de jaren 2000 werd de techniek bij steeds meer bedrijven en organisatie met (inter)nationale contacten steeds meer gemeengoed. De apparatuur was overwegend (extreem) kostbaar en ook niet erg gemakkelijk in het gebruik, maar wel zeer veilig en technisch van hoge kwaliteit.
Videoconferencing maakt in principe een verbinding van het ene systeem naar het andere, zonder dat daar derden tussenin zitten. De verbinding moet hoogwaardig zijn in capaciteit en in continuïteit. Elke onderbreking of haperende lijn zorgt voor het wegvallen of bevriezen van het beeld of het verbreken van de verbinding.
Belangrijkste merken op deze markt: Tandberg (ging later op in Cisco), Cisco, Polycom en LifeSize. Tot aan de corona crisis bleef klassieke videoconferencing bij veel organisaties breed gebruikt.
Nadelen van de klassieke videoconferencing: zeer hoge eisen aan de dataverbinding, alleen toepasbaar met specifieke dedicated apparatuur, ingewikkeld om in een bedrijfsnetwerk netwerk aan de praat te krijgen, kostbaar om aan te schaffen en niet erg gebruikersvriendelijk. Bij de meeste bedrijven werd het daarom alleen in een beperkt aantal vergaderzalen geplaatst waarbij door de ICT afdelingen vaak bijgesprongen moest worden om een vergadering daadwerkelijk te kunnen starten. Thuisgebruik van videoconferencing was ongebruikelijk.
Skype en Teams
Ook al meer dan 20 jaar geleden verscheen Skype op de markt. Een zeer eenvoudige webapplicatie voor webtelefonie en later ook videoconferencing die je gewoon op je PC of laptop kon installeren. Aanvankelijk een goedkoop consumentenproduct met een relatief lage kwaliteit dat binnen de zakelijke makt niet eens gebruikt mocht of kon worden. Veiligheid was allesbehalve gegarandeerd, ongewenste meekijkers waren bepaald niet uitgesloten. De datastroom was door de lage beeldkwaliteit onvergelijkbaar met echte videoconferencing, maar toch hadden de meeste gebruikers nog veel last van bevriezende beelden of een verbroken verbinding. Technisch werkte Skype heel anders: alles draaide op servers van Skype en gebruikers maakten verbinding met die servers, dus niet rechtstreekse met elkaar.
Microsoft zag het potentieel van Skype en nam het bedrijf in 2011 over. In de jaren daarna werd het product steeds breder ingezet en op zeker moment opgesplitst in Skype en Skype for business. De business variant werd steeds meer geïntegreerd in het zakelijke pakket van Microsoft en vanaf 2017 werd een geavanceerde versie toegevoegd aan Microsoft Teams. Skype for Business werd in 2021 volledig stopgezet. Skype voor particulier gebruik is nog wel beschikbaar, maar zal bij de meeste consumewnten inmiddels ook zijn vervangen door MS Team, Zoom, of Google Meet.
